Τετάρτη 6 Απριλίου 2016

Βέροια μάλλον ή Βέρροια.



Το όνομα Βέροια οφείλομεν να γράφωμεν δι’  ενός ρ κατά την χρήσιν των αρχαιοτέρων και δοκιμωτέρων, του διά διττού ρ τύπου Βέρροια όντες μεταγενεστέρω και αδοκίμου. Υπέρ τούτου έχομεν τας εξής μαρτυρίαι.
1) Πάντες οι εκδόται του Θουκυδίδου, παρ’  ώ πρώτω των ελλήνων συγγραφέων απαντά το όνομα της προκειμένης πόλεως, εξαιρουμένω μόνου του Φιρμίνου, Διδώτου, προτιμώσι την δι’  ενός ρ γραφήν (πρβλ. έκδ. Κοιλλήρου εν 1,6 ομοίως Πεππήρου, Κρυγήρου, Καρόλ. Ορμάννου, Κλασσηνίου και Πόππου).

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

Επιθεώρηση φράγματος Αλιάκμονα το 1955


Επιθεώρηση του φράγματος εκτροπής του ποταμού Αλιάκμονα από τον Υπουργό Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων κ. Κωνσταντίνο Καραμανλή και άλλους υπουργούς, στις 1 Ιουνίου 1955

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016

Εγκαίνια φράγματος Αλιάκμονα το 1958


Εγκαίνια φράγματος του ποταμού Αλιάκμονα στην Ημαθία από τον Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή 27 Οκτωβρίου 1958

Εφημερίδα Νέα Ημέρα Τεργέστης, 16 Οκτωβρίου 1912




ΒΕΡΡΟΙΑ
(Ενδιαφέρουσαι λεπτομέρειαι)
Η πόλις Βέρροια κειμένη εις τους πρόποδας του Βερμίου όρους παρέχει γραφικώτατον το θέαμα εις τον από Θεσσαλονίκης σιδηροδρομικώς ταξιδεύοντα.
-Η παραγωγή της λέξεως Βέρροια πηγάζει κατ΄ άλλους μεν εκ του φέρειν ροιάς, ως εκ των πολλών τοιούτων τας οποίας κέκτηται, κατ΄ άλλους δε εκ του Εύροια, ως εκ των πολλών υδάτων άτινα περιρρέουσιν αυτήν, Φέροια και Βέροια.
-Ευρίσκεται παρά το 67ον χιλιόμετρον από Θεσσαλονίκης. Ο σταθμός αυτής απέχει περί τα 20 λεπτά εκ της πόλεως.
-Κατοικείται υπό 16-17 χιλιάδων κατοίκων περίπου, εξ ών 6-7 χιλιάδες Οθωμανοί, φανατικοί και μάλλον πεπολιτισμένοι, οικούντες το βόρειον αυτής μέρος, 6-7 χιλιάδες Έλληνες, οικούντες τα νοτιοδυτικά της πόλεως μέρη και το υπόλοιπον Κουτσόβλαχοι και εβραίοι, οικούντες μεμονωμένην συνοικία.

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

Γυμναστικές επιδείξεις του 1954...

Η φωτογραφία αυτή μας γυρίζει 62 χρόνια πίσω και η πλειονότητα των δαφνοστεφανωμένων και μη που εικονίζονται σ' αυτήν, δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή.
Για όσους δεν γνωρίζουν, να τους ενημερώσουμε, ότι μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '70 κάθε χρόνο στο τέλος της σχολικής χρονιάς, γίνονταν στο γήπεδο γυμναστικές επιδείξεις, στις οποίες κυριαρχούσαν αγώνες στίβου. 
Στη φωτογραφία, που παραχώρησε ο συνταξιούχος εκπαιδευτικός Νεοκλής Κουρουζίδης, διακρίνονται οι μαθητές - αθλητές με το στεφάνι στο κεφάλι και το δίπλωμα στα χέρια, είναι οι νικητές στα αγωνίσματα στίβου των γυμναστικών επιδείξεων του 1954. Τους αθλητές πλαισιώνουν με τα πηλήκια στα κεφάλια και μαθητές, έχοντας στη μέση τον γυμνασιάρχη Δημήτριο Παπαδόπουλο και τον μαθηματικό Δημήτριο Ψωμά.
Διακρίνοντα από αριστερά: Επάνω σειρά: Βουρδούνης Στέργιος, Πυρινός Παύλος (μαθητής), Γεωργιάδης Λάζαρος, Κάκαρης Ανδρέας (μαθητής), Ψωμάς Δημήτριος (καθηγητής), Ταιγανίδης Ελισαίος, Παπαδόπουλος Δημήτριος (γυμνασιάρχης), Μπιτζόπουλος Αργύρης, Χειμωνίδης Κώστας (μετέπειτα πρωταθλητής Ελλάδος που πέρασε πρώτος τα δύο μέτρα στο ύψος).
Κάτω σειρά: Αυγερινός Γιώργος, Λιούλιας Γιάννης, Μαγαλιός Βασίλης, Κοντόπουλος Γιάννης, Κουρουζίδης Νεοκλής, Ιντζεβίδης Κώστας, Μαυρίδης Μίλτος.

Εφημερίδα ΚΕΡΚΙΔΑ. 28 Μαρτίου 2016, από τη στήλη "πάλαι ποτέ..." του Γιώργου Γαλανομάτη

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

Η εκκλησία του Αγίου Στεφάνου, το 1928


Οι πολυάριθμες βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες της Βέροιας ήταν θαυμάσια ενταγμένες στον πολεοδομικό ιστό της παλιάς πόλης, πολύ συχνά μάλιστα βρίσκονταν στο εσωτερικό των κλειστών οικοδομικών τετραγώνων. Άλλοτε ήταν κτισμένες κατά μήκος των δρόμων, ανάμεσα στα σπίτια. Αυτό συνέβαινε και στην περίπτωση της εντυπωσιακής τρίκλιτης βασιλικής του Αγίου Στεφάνου της οδού Κοντογεωργάκη. Η φωτογραφία έχει ληφθεί από το εσωτερικό του χαγιατιού που εκτείνεται κατά μήκος της δυτικής όψης της εκκλησίας και απεικονίζει μια σειρά κατεδαφισμένων σπιτιών, ένα από τα οποία είχε ψηλό "ηλιακό", ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της Βεροιώτικης παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. ΣΤ.Μ. 

Ηπειρος - Θεσσαλία - Μακεδονία
Μέσα από τον φακό του Αριστοτέλη Ζάχου
1915-1931

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

Αναμνήσεις από την παλαιά Βέροια

Θέλω να περιγράψω μερικά σημεία τα οποία μου έρχονται στη μνήμη, για να μην πω ότι είναι μια νοσταλγία, καθώς και όλοι εμείς, οι λίγο πιο προχωρημένης ηλικίας άνθρωποι, ελπίζω να ξέρουμε και να θυμόμαστε.
Είμαι γεννημένη στη Βέροια όπου και μεγάλωσα και γέρασα εδώ Οι γονείς μου ήταν πρόσφυγες από την ανατολική Θράκη, γονείς οι οποίοι μας δώσαν σωστή ανατροφή (αλλά θα προτιμούσα το ζήτημα αυτό να παραμείνει στην άκρη).
Τώρα ας αναφερθώ σε μερικά γλαφυρά περιστατικά που έζησα στην παλιά Βέροια. Ξεκινώντας από τη σχολική περίοδο της ζωής μου, θυμάμαι που ξεκινούσαν κάθε μέρα από τη γειτονιά μου, γνωστή ως “Γιολά Γκελντή” και περνούσα το Τσερμένι. Στη μέση της πλατείας υπήρχε ένας ψηλός, ξύλινος στύλος και επάνω σ’ αυτόν ένα μεγάλο ωρολόι. Από εκεί περνώντας καθημερινά μαθαίναμε την ώρα, δηλαδή ποια βελόνα μας έδειχνε τα λεπτά και ποια τις ώρες. Το σχολείο που φοίτησα, το 4ο δημοτικό είναι αυτό που έχει τώρα απ’ έξω τον Απόστολο Παύλο. Τώρα που πέρασαν τα χρόνια το έχουμε από το ΚΑΠΗ και αποτελεί για μένα και πιστεύω και για πολλούς άλλους, μεγάλη συγκίνηση, ιδιαίτερα όταν έρχομαι στο ΚΑΠΗ και βλέπω την ωραία εικόνα του Αποστόλου Παύλου. Στη θέση όπου βρίσκεται τώρα το κυπαρίσσι, υπήρχε κρεμασμένη μια εικόνα και πολλές φορές θυμάμαι που μαζευόμασταν κάτω από εκεί και παίζαμε.